by Vkontakte User

Portert króla Zygmunta Augusta (1520-1572) między 1605-1615 Polska technika olejna blacha miedzian Ikonografia Zygmunta Augusta, ostatniego króla Polski z dynastii Jagiellonów, jest dość skromna i składają się na nią przede wszystkim wizerunki na medalach, gemmach i rycinach. Portrety malarskie są nieliczne. Mimo że znamy wizerunki króla w koronie i wysokiej futrzanej czapce, to wydaje się, że najbardziej charakterystycznym nakryciem głowy był dla niego mały, ciemny, płaski beret, modny w XVI w. i noszony zarówno przez mężczyzn, jak i przez kobiety. Wygląd twarzy króla wraz z wiekiem ulegał zmianie. Od około 1550 r. pojawił się u niego zarost na policzkach i charakterystyczna rozdwojona na końcu broda, która na portrecie w pierwszym wydaniu "Kroniki..." Marcina Bielskiego (1551) jest jeszcze krótka, ale na rycinie Virgila Solisa z 1554 r. jest już długa, tak jak na miniaturze. Umieszczony na miniaturze napis określa wiek króla na 50 lat. Jednak znane nam wizerunki z ostatnich lat jego życia (np. portret Arnolda Myliusa) ukazują oblicze bardzo już schorowane, wychudzone i o zmienionych rysach. Miniatura może być powtórzeniem nieznanego nam oryginału malarskiego, będącego zapewne prywatnym wizerunkiem władcy, który mógł powstać jeszcze na początku lat 60. XVI w. i – być może – przy przenoszeniu napisu na miniaturę nastąpiła pomyłka w cyfrze oznaczającej wiek króla. Miniatura była przechowywana w Świątyni Sybilli w Puławach. W Muzeum Książąt Czartoryskich przechowywana jest jeszcze inna miniatura z podobizną króla, wykonana w warsztacie Lucasa Cranacha Ml.dla której pierwowzorem mógł być malarski portret ze zbiorów MN w Krakowie